Fietsen op geboortegrond

Het leuke van mijn Gravelrides.cc project is dat ik ontdek hoe mooi Nederland is en dat locals mij de weg wijzen in hun fietsgebied. Tijdens de gravelride met Frank Schuurman vanaf Ommen ging ik mij beseffen dat ik niet alleen in Nederland fiets maar ook in de leefomgeving van mensen en dus op het terrein kom van hun geschiedenis, levensverhalen en grote en kleine gebeurtenissen in hun leven.

Dat besef maakte dat ik met andere ogen kijk naar de gebieden waar ik fiets. Ik voel me daardoor meer een gast die op bezoek is bij andere mensen. Het maakt ook dat ik meer om me heen kijk en respect heb voor alles wat ik zie, ook al heb ik geen weet van de verhalen en de levens van de mensen die daar wonen.

Vorige week ben ik voor het eerst gaan fietsen in het gebied waar ik zelf ben geboren en waar ik een deel van mijn jeugd heb doorgebracht. Opgroeien deed ik in Lelystad, maar vele weekenden bracht ik door in de omgeving van Winterswijk en op de boerderij van mijn opa en oma en die van mijn oom en tante. Mijn moeder is wel opgegroeid in de Achterhoek en tijdens de gravelride vanaf  Vragender, een dorpje waar ik nog nooit was geweest, kwam ik onderweg flarden tegen van onze familiegeschiedenis.

Eerst passeerden we de Twee Bruggen, een vakantiepark en camping, waar ik tijdens een familieweekend een zware hersenschudding opliep door een ongelukkige val tegen de punt van een muur. Even verderop passeerde ik een treinspoor waar de beste vriendin van mijn moeder, een vrouw die ik vanaf mijn geboorte ken, lang geleden zelfmoord pleegde. Daar kreeg ik toch een brok van in mijn keel.

Even verderop in buurtschap Miste liep ik als kleine jongen vaak rond. Meestal alleen en soms met mijn ouders en broer en zus. Ik herinner mij vooral het dwalen door dit gebied, ik liep maar gewoon ergens heen en vond het fantastisch en genoot van iedere voetstap. Nu fiets ik er als volwassen man rond. Door een omgeving die nauwelijks lijkt aangetast door de tijd.

Voor mij dus een bijzondere gravelride die me ook deed beseffen hoe snel het leven gaat.

Christiaan Warger

keyboard_arrow_up