Soms loopt het anders

Nou ja soms, het leven loopt bijna altijd anders dan gepland. Of er is niet echt een plan in de zin van uitgewerkt op papier, toch begin je maar gewoon en dan loopt het vervolgens ook anders. Meestal stel je dit gaandeweg (of achteraf) vast. Ergens was het dus toch meer uitgewerkt dan gedacht, want je constateert dat het anders loopt. En dat vind ik altijd weer intrigerend om te beseffen. Zeker op de momenten dat je ontdekt wat kennelijk de bedoeling is.

Een GPX-bestand beschrijft de route door de wereld, het idee van de pelgrimsroutes gaat vooral over de innerlijke, (sociaal) psychologische route die we afleggen, met kans op toegang tot dieperliggende, ‘magische’ spirituele dimensies! Tenminste, dat is het idee. Klinkt goed toch? Beetje vaag misschien, maar als het zo uitpakt, heb je zonder twijfel veel geluk en ben je waarschijnlijk ook een tijd heel gelukkig! Maar zover kwam het niet voor mij, want het liep allemaal anders.

Wat begon als plan om nieuwe pelgrimspaden te maken, met als eerste toevoeging een rit van Amsterdam naar Enschede, werd eerst fietsen van Edam naar Deventer om daarna via de tekentafel het deel van Nijkerk naar Deventer opnieuw te fietsen. Van Hilversum naar Deventer kon ook (dat deel had ik al gefietst). Een jaar later zou ik verder fietsen van Deventer naar Enschede. Op het laatste moment besloot ik echter om dat traject in omgekeerde richting te fietsen zodat ik geen rekening hoefde te houden met de treintijden. Wat daar de last van is met ieder half uur een trein kun je je afvragen, maar ik zat dus eerst in de trein om vervolgens te ontdekken dat de wind uit het westen kwam. De hele dag windtegen dus.

Weer later wilde ik van Den Haag naar Amersfoort fietsen. Door omstandigheden lukt dat steeds niet en toen ik wel kon had ik hooikoorts. De hooikoorts begon eerder die week toen ik een nieuw stuk van Amersfoort naar Nijkerk fietste. Een paar dagen later besloot ik, hoe vervelend en vermoeid ik me ook voelde door de hooikoorts, om het stuk door de duinen te rijden en voor de voortgang van het project het deel naar Breukelen, toch veel asfalt, met de auto te rijden. Dan kun je de route ook testen. Echt een stom idee natuurlijk. Dan gaat het echt alleen maar om de GPX. Ook praktisch niet te doen met de auto zo bleek al snel. Gelukkig maar. Ik nam vrijwel direct mijn verlies en keerde huiswaarts terwijl ik me realiseerde dat dit project wel heel anders liep en echt helemaal niks met het idee van de pelgrimsroutes te maken had. In de dagen daarna waste de regen de lucht schoon en heb ik alsnog van Den Haag naar Amersfoort kunnen fietsen. En toen ging de zon toch nog schijnen. Heerlijk was het! En zelfs een beetje magisch. Wat wil je nog meer? Nou, vooral meer van dat 😊

Ik wens je veel plezier toe met Pilgrims #3 of een van de andere pelgrimsroutes.

Christiaan Warger