Mijn eerste echte gravelroute zit erop. En wat een pracht van een tocht was dit. Wat een feest om buiten de gebaande paden lekker door het boerenland te rijden.
Bij het gemeentehuis in Nijkerk parkeer ik de auto. Op deze warme en zonnige zaterdag in juli is er voldoende plek. Zelfs nog in de schaduw.
Ik rijd een klein stukje asfalt door Nijkerk en ben al snel van de gebaande weg af en vervolg deze route door het schitterende boerenland van deze omgeving.
Het is een mooi gebied en ik herken de bekende Klompenpaden bordjes. Ik heb ze zelf gelopen! Om die reden staan er overal bankjes en zelfs een heuse picknicktafel. Broodje kan dus mee.
Ik vervolg m’n weg door verschillende natuurgebieden en kijk m’n ogen uit. Op de smalle paadjes door het hoge gras komt m’n mountainbike achtergrond goed van pas want enige gravel ervaring op deze route met de vele boomwortels is geen overbodige luxe.
Net te laat herken ik de hoge ‘kam’ op de heuvel en bedenk me dat dit voor onervaren rijders geen prettige ervaring is. Heel eerlijk vraag ik me af of het wel de bedoeling is om omhoog de heuvel op te rijden. Of is het gewoon de bedoeling het pad links naast de heuvel te volgen. Ik maak het mezelf onnodig ingewikkeld maar mooi is het wel!
Halverwege de tocht in Garderen en net even daarbuiten bieden volop terrassen de gelegenheid op adem te komen en bij te tanken. Het is best lekker zitten onder de parasol met een frisje.
Bij de Gervenseweg bij Putten krijg ik het aan de stok met een boerin die geen fietsers op haar erf duldt. Logisch en dus besluit ik de route even via de weg te vervolgen. Ook respecteer ik het verzoek van de vrijwilligers van het Oldenaller Klompenpad om op dit stukje kwetsbaar natuurgebied geen gravelleurs toe te laten. Dan maar even rechtdoor over de weg en hoop ik dat de ontwerper van deze route een mooi alternatief zal kunnen vinden.
Wat mij betreft verdient deze uiterst afwisselde tocht van 52 kilometer met perfecte route op GPS én met horeca onderweg een dikke 10. Een aanrader dus!
Arlette Boog